Πόρνες και μάγισσες στο ιερό των Γ.Ο.Χ. (και συνάμα και στο ιερό του Πατριαρχείου Σερβίας, και της εκκλησίας των γνησίων μαγισσών):

 

᾿Αφέωνται αἱ ἁμαρτίαι αὐτῶν αἱ πολλαί, ὅτι ἠγάπησαν πολύ (πρβλ. Λουκᾶς 7:47)

 

Βάσει της δήλωσης του αποδεδειγμένου ψεύτη, του Σέρβου πρεσβυτέρου Συμεών Μικέρεβιτς (ο οποίος, με την ευλογία της ιεραρχίας, μέχρι σήμερα παριστάνει στην Εκκλησία το νομικό, αν και αποδεδειγμένως είναι συνταξιούχος οδηγός φορτηγού!), η Ιερά Σύνοδος και ο Αρχιεπίσκοπος της Εκκλησίας Γ.Ο.Χ. Ελλάδος ο κυρ κυρ Στέφανος (Τσακίρογλου) πήραν την απόφαση να σβήσουν τ.ε. να διαγράψουν από τα Εκκλησιαστικά δίπτυχα του μακαριστού Εξάρχου Σερβίας Κυρ Ταρασίου το όνομα του αναδόχου των έξι εγγονών του πρεσβ. Μικέρεβιτς – το όνομα που στο δίπτυχο το είχε εγγράψει ο Δεσπ. Ταράσιος, βάσει της αρχικής δήλωσης του ιερέα που την έδωσε ενώπιον αρκετών μαρτύρων.

Και αποφάσισαν στη θέση του διαγεγραμμένου ονόματος να εγγράψουν καινούργια ονόματα δύο δήθεν „γνησίων“ κουμπάρων, σύμφωνα με την τελευταία εκδοχή του ψευδομένου πρεσβυτέρου Μικέρεβιτς (πρόκειται για πνευματικά παιδιά του εν λόγω πρεσβυτέρου, προφανώς πιστές του Πατριαρχείου Σερβίας και της εκκλησίας των μαγισσών, τα οποία ο ίδιος κατήχησε, γέννησε πνευματικά και εισήγαγε στην Εκκλησία· κάτι για το πνευματικό τους χαρακτήρα και το έργο τους μπορεί κανείς να δει εδώ, στη σερβική γλώσσα: https://nikaianipisti.blogspot.com/2022/04/blog-post_25.html, και εδώ, στην ελληνική: https://nikaianipisti.blogspot.com/2022/04/blog-post_23.html).

 

Με αυτό τον τρόπο, οι συνοδικοί επίσκοποι τακτοποίησαν ο μακαριστός και ο γηραιότερος συνάδελφός τους να αποδημήσει εις τον Θεόν με το ψεύτικο, πλαστό δίπτυχο. Τι απάντηση για αυτό θα δώσει ο Δεσπότης Ταράσιος προς τον Θεόν της Αληθείας – τους συνοδικούς επισκόπους προφανώς δε νοιάζει. Για εκείνους την αλήθεια λέει ο αποδεδειγμένος ψεύτης και απατεώνας (ο „γνήσιος νομικός“ – ο „συκοφαντημένος“ οδηγός φορτηγού), και εκείνοι ενώπιον των Ουρανών και της γης την «αλήθειά» του την ανακοινώνουν ως αλήθειαν, και τη Βίβλο Ζώντων του Δεσπ. Ταρασίου ως ψεύδος και πλαστογράφηση. Με άλλα λόγια, μαρτυρούν ότι ο Δεσπ. Ταράσιος είναι ψεύδος και ψεύτης ενώπιον του Θεού και της Ουράνιας Εκκλησίας, και ότι ο παπάς του ο Συμεών είναι αληθινός και η αλήθεια.

Το γράψε-σβήσε στα ιερά δίπτυχα της Εκκλησίας, που αποτελούν λειτουργικό αντικείμενο και ως τέτοιο ένα ιερό κειμήλιο, είναι κάτι που στην ιστορία γινόταν μόνο σε άκρως σπάνιες περιπτώσεις όταν χρειαζόταν πρόσφατα καταδικασμένοι αιρετικοί να διαγραφούν από εκείνα, ή άδικα καταδικασμένοι ορθόδοξοι να αποκατασταθούν και να γυρίσουν πίσω στην επίγεια Βίβλο Ζώντων.

Τώρα, για πρώτη φορά στην ιστορία της Εκκλησίας, παρατηρούμε ένα παράδοξο – το να σβήνονται και διαγράφονται ονόματα των ορθοδόξων και να καταγράφονται ονόματα αιρετικών. Ποια ακριβώς ήταν τα κίνητρα του Αρχιεπισκόπου και των μελών της Συνόδου τη στιγμή που αποφάσισαν να κάνουν μία τέτοια επαναστατική πράξη – δεν μπορούμε να γνωρίζουμε, επειδή εκείνοι δεν έδωσαν καμία εξήγηση για ποιο λόγο το κάνουν (υποθέτουμε ότι επρόκειτο για πρακτικό συμφέρον της ιεραποστολής της Εκκλησίας – βλ. τις φωτογραφίες· μία από τις κουμπάρες, η Μαρία Λούτσιτς, είναι „ινφλουένσερ“ με δεκάδες χιλιάδες „ακολούθους“ στο διαδίκτυο, και είναι πιθανό ότι οι αρχιερείς επίσης αναγνώρισαν τις ποιότητες και τις ιεραποστολικές δυνατότητές της). 

 

Αλλά γνωρίζουμε κάτι άλλο.

Κατά τη Γαλλική επανάσταση, οι επανάστες εκδηλωτικά έφεραν μία πόρνη μέσα στο ιερό της εκκλησίας και την έβαλαν πάνω στην αγία τράπεζα. Και το έκαναν μόνο για να χλευάσουν τον Χριστό και την Χριστιανοσύνη.

Σήμερα, οι επίσκοποι της Συνόδου και ο πρεσβύτερός τους έφεραν μία δημόσια πόρνη από το πατριαρχείο Σερβίας μέσα στο ιερό – τ.ε. στο Δίπτυχο – και την έβαλαν πάνω στο θυσιαστήριο.

Την τελευταία φορά στην ιστορία της Εκκλησίας που αρχιερείς έγραψαν τα ονόματα δημοσίων μοιχών μέσα στα Δίπτυχα, αυτό έμεινε στη μνήμη της Εκκλησίας ως „μοιχική αίρεση“. Αυτό που βλέπουμε σήμερα, κατ’ αναλογία, μπορεί να ονομαστεί „πορνική αίρεση“.

Ο Κύριος μας είπε: „᾿Απὸ τῶν καρπῶν αὐτῶν ἐπιγνώσεσθε αὐτούς“. Αυτή η επαναστατική πράξη εναντίον της ηθικής Παράδοσης της Εκκλησίας είναι καρπός της εικοσαετούς ιεραποστολής τους στη Σερβία.

Και όσο περιμένουμε να ωριμάσουν οι δηλητηριώδεις καρποί της νέας (αντι)εκκλησιαστικής επανάστασης, απομένει μόνο μία ερώτηση: μπορεί να ειπωθεί το „Θεέ, ἄφες αὐτοῖς· οὐ γὰρ οἴδασι τί ποιοῦσι“;